Farzet ki üstünde değil altındasın

Madem ki yerin önünde sonunda toprak
Farzet ki üstünde değil altındasın.

Yoksula, yoksulluğa yakın ettin beni;
Dertlere, gurbetlere alıştırdın beni;
Yakıların ancak erer bu mertebeye:
Tanrım, ne hizmet gördün de kayırdın beni?

Kimsenin tuzuna da ekmek banmadım
Ciğerimi kebap edip yemedikçe.